30. oktober 2009 18:13
by Bernhard
3 Reacties
Vannochtend mocht ik zowaar even van de kamer! Maar eigenlijk was er niks aan want het was voor een beenmergpunctie. Helemaal ingepakt onder een laken van mijn kin tot mijn voeten en een mondmasker en een operatie mutsje werd ik door het ziekenhuis gereden. Wat op de behandelafdeling even voor paniek bij het personeel zorgde: 'Waarom is die meneer helemaal ingepakt??'. Volgens mij waren ze bang voor een of andere besmettelijke ziekte. Maar gelukkig waren ze snel gerustgesteld. Voordeel is wel dat ik met voorang behandeld wordt. Geen wachtkamers voor mij maar gelijk door. De punctie zelf was pijnlijk (wie bedenkt het: met een naald door je bot prikken!) maar viel achteraf toch mee. Gelukkig was Marianne mee, dit hielp erg voor de afleiding.
Gelukkig gaat het sinds gisteren ook weer iets beter, de koorts/verhoging heeft niet doorgezet en ik zelf voel me minder moe. Nog steeds erg moe maar ik kan nu tenminste mijn ogen open houden.
Wat wel even slikken was dat mijn haar nu toch begint los te laten. Woensdag kon ik met mijn hand plukken haar van mijn hoofd halen. Dit wil ik niet dus donderdag is mijn haar geschoren en ben ik nu kaal. Best confronterend omdat je dan gelijk een kanker patient lijkt. Maar het valt mensen mee hoe het staat. Ik zal binnenkort een foto online zetten. Maar ik lijk nu wel een beetje op een crimineel want naast mijn kale hoofd heb ik een blauw oog! Dit blauwe oog heb ik te danken aan een heel klein tikje tegen de kraan bij het tandenpoetsen. Normaal gesproken merk je hier niks van maar met lage trombo's komt er gelijk een blauw plek en dus in dit geval een blauw oog.
Zoals ik al verteld had heb ik nu voeding via het infuus maar ik begin nu toch zin in wat te krijgen. Lijkt me een goed teken en ik mag weer wat eten proberen hopelijk valt het goed.
Tot slot de waarden hieronder. Vandaag weer 2 zakjes bloed gekregen en bloed plaatjes.
Groeten uit het MCL
Bernhard