3. mei 2010 19:24
by Bernhard
1 Reacties
Vandaag moest ik weer naar het UMCG voor controle.
Belangrijkste onderdeel van vandaag was de longfunctie. Maar afgelopen nacht
kwam er een reden bij. Ik ben de hele week al verkouden maar afgelopen nacht
was het niet meer te houden. Ik had hele erge pijn onder mijn ogen en mijn hele
neus zat potdicht. 2 paracetamol genomen maar die hielpen eigenlijk ook niet. Dus
ik was er vanochtend al om 6 uur uit. De slingers van Marianne haar verjaardag
er maar afgehaald en lekker vroeg onder de douche gestapt. Tegen 8 uur zijn we
met z´n allen naar Leeuwarden vertrokken want Emma en Thomas konden vandaag een
dagje spelen bij Alex en Nynke. Erg handig want de hele dag in het ziekenhuis
is niks voor de kinderen.
Gelijk daarna doorgereden naar Groningen. Mooi op tijd voor
de afspraken gingen we eerst weer bloedprikken. Daarna de belangrijke
longfunctie! Bij dit onderzoek moet je 3 keer in een apparaat blazen. Eerst zo
hard mogelijk in en dan zo hard mogelijk en lang uit en dan kort weer hard in
en dat dus minstens drie keer. Ik zeg minstens want het kan meer zijn want de
uitslagen mogen niet te ver uit elkaar liggen. Echter ging het elke keer als ik
blies weer beter dan de vorige keer. Op zich heel mooi maar daardoor waren de
meetwaarden niet acceptabel. Gelukkig mag je maar 8x blazen. Zelfs de 8e
keer was weer beter!
Daarna naar de arts. Deze arts had ik nog niet eerder gezien
maar was erg aardig. Natuurlijk liep het uit en hadden we 3 kwartier moeten
wachten. Deze arts maakte zich vooral druk om mijn pijnlijk bijholtes en liet
hiervan foto´s maken. Dus even op en neer naar de röntgen en dan weer terug.
Conclusie was dat er vocht te zien was en dat ik voor een consult naar de KNO
arts moest. De longfunctie beoordeelde hij als goed. Het was nog niet optimaal
maar wel beter dan de vorige keren! Dus voorlopig geen longbiopt!
Voordat ik naar de KNO arts moest eerst nog langs de
dermatoloog voor mijn extreem droge huid. Eerst weer een spelletje met de
receptioniste. Er stond geen spoed op en de aanvragende arts had niet gebeld.
Dus vandaag werd niks en deze week was nog een vraagteken. Dus wij weer terug
naar de afdeling Hematologie en ja hoor de arts belde even en ik kon nog geen 5
minuten later terecht bij een hele aardige dermatoloog.
Bij de KNO arts aangekomen werd er eerst in mijn keel, neus en oren gekeken
(ah vandaar KNO ;-) ). En daarna werd
gelijk mijn neus met twee grote watten op ijzeren staafjes verdoofd. Nadat dit
ingewerkt was werd ik verder naar achteren geleid. Nooit een goed teken als je
niet op de normale behandelkamer blijft! Ik kwam weer in een kleine OK. Eerst
gingen ze allebei neusgaten in met een camera. Marianne kon mooi meekijken op
een tv-tje. De linker kant was wel vol maar verder goed. De rechterkant (waar
ik zo’n last heb) was vol met snot en kwam wat pus uit de bijholte.
De normale behandeling hiervan vertelde de arts (overigens
erg aardige mevrouw!) bestaat uit het geven van neusspray en antibiotica. Mocht
dit niet helpen na een tijdje gaan ze de bijholtes doorprikken. Gelukkig voor
mij krijg ik altijd gelijk de uitgebreide behandeling dus kozen ze ervoor om de
bijholtes gelijk door te prikken! Dit klinkt als een blaar doorprikken maar
geloof me dat is het niet! Er werd eerst weer meer verdoofd (ook nooit goed
teken) en toen met een ijzeren staaf van ongeveer 4 a 5 millimeter in de
binnenkant van mijn neus een gat gemaakt met de bijholte door het bot heen! Bij
het doorboren van het bot klinkt dan een luid gekraak! Het leek of ze mijn hele
neus braken. Daarna werd de vloeistof gelijk afgetapt en het bleek gelijk raak.
Er kwam ontzettend veel pus uit dus erg ontstoken. En het was niet voor niks
want dit was met alleen antibiotica niet opgelost zei ze. Er werd daarna een
slangetje aangebracht en die blijft een aantal dagen zitten want het moet nu
elke dag doorgespoeld worden totdat er geen rotzooi meer uitkomt. Ik heb dus nu
een slang uit mijn neus die op mijn wang geplakt is. Maar om nu elke dag naar
Groningen te rijden hadden we geen zin in dus geprobeerd of dit in Leeuwarden
mocht en dat was geen probleem. Dit probleempje wordt dus verder in Leeuwarden
behandeld. Lekker dichtbij en een ziekenhuis met oppas!!
Gelijk na de behandeling naar huis. We waren inmiddels al
vanaf 9:30 in het ziekenhuis en we stapten om 16:15 weer in de auto. Weer een
dag in het UMCG doorgebracht. Met nog veel pijn en veel snot en bloed uit mijn
neus was de thuis reis niet de prettigste. Gelukkig valt het nu weer wat mee en
is de pijn gezakt.
En dit alles na een leuke week thuis. Lekker rustig
aangedaan en afgelopen donderdag Marianne haar verjaardag gevierd. ’s Ochtends had
ik genoeg energie om ontbijt op bed te maken en slingers op te hangen. Alle cadeaus
had ik via internet besteld en bij mijn zus laten komen en ook Nynke heeft nog
wat voor mij gehaald. Marianne wist er niks van af dus des te leuker. Ook de
kinderen waren natuurlijk enthousiast en konden niet wachten met het helpen bij
het uitpakken. Op de koffie kwamen later Wiepie en Michael omdat Michael ook
jarig was. (hoe plan je dit!) en ’s avonds kwamen er wat familie en vrienden.
Gelukkig niet heel veel maar genoeg om te zorgen dat ik helemaal kapot was aan
het eind van de avond. Ook de vrijdag erna kon ik dat nog goed merken. Maar de
dag was leuk en gelukkig kon ik er bij zijn!
Morgen weer naar het ziekenhuis maar voor de verandering
naar het MCL. Kijken of het doorspoelen
daar iets subtieler kan en minder pijnlijk is.
Groeten uit Nes
Bernhard